BUCERUS Martinus

BUCERUS Martinus

Selestadiô Alsata, magni inter Reformatores nominis, natus A. C. 1491. Ordinem Dominican. in quo vixerat annos 15. exuit, A. C. 1521. librô hac de re editô, A. C. 1523. Dialogum, Arbogasti nomine, edidit contra Lutherum, A. C. 1527. consensum inter Theologos Euangelicos, quorum quidam Lutheri, quidam Carolostadii sententiam circa doctrinam Caenae Dominicae sequebantur, initum A. C. 1529. ut qui pacis erat amantissimus, A. C. 1538. ruptum restituit. Colloquitur cum Petro Malvenda, Ratisbonae, A. C. 1546. Ab Eduardo VI. Argentoratô, ubi docebat, in Angliam vocatus, A. C. 1549. moritur Cantabrigiae, A. C. 1551. una cum Paulo Fagio συνέργῳ exhumatus, comburitur in foro, iussu Mariae, A. C. 1555. honori suo restitutus, sub Elizaberha, A. C. 1559. Scripsit in Iudices, Psalmos, Ecclesiastem, Sophoniam, Euangelia, ad Rom. Ephes. etc. Huic Civitas Argentinensis, restitutam apud se Ecclesiam debet. Beza in Icon. Calvinus vero de ipso, in ep. ad Viretum, scribit: Quam multiplicem in Bucero iacturam fecerti Dei Ecclesia; quotiet in mentem venit, cor meum prope lacerari sentio. Plura apud Anton. Teissier in Elogiis Volum. 1.